Gelezen: Bringselverweisen met in de hoofdrol “Joschy II vom Rödlberg”

In het Duitse tijdschrift  “Wild und Hund”  stond een interessant artikel over het Bringselverwijzen. Hierin wordt beschreven hoe de opleiding van een jachthond voor het Bringselverwijzen in zijn werk gaat. De Duitse Staande Draadhaar reu Joschy II vom Rödlberg heeft als voorbeeld gefungeerd voor dit artikel.

Wij mogen dit artikel mit freundlicher Genehmigung der WILD UND HUND redactie” plaatsen op onze website.

Bringselverwijzen  is een disipline van het werken “na het schot” waarbij de jachthond wordt ingezet wanneer aangeschoten wild na het schot wegvlucht in dichte dekking. De hond wordt ingezet om te zoeken en verteld zijn voorjager dmv het bringsel dat hij het aangeschoten wild gevonden heeft.

Lees hier het volledige artikel

Zoektocht naar geschikte reu

Dit jaar wordt voor ons wederom erg spannend. Wij hopen met Bente nog 1x een nestje te kunnen fokken om daaruit zelf een hondje aan te houden. Al weken zo niet maanden zijn we op zoek…

Zuchtbucher van de Duitse rasvereniging worden tot in detail nageplozen, zelfs tot jaargang 2003 aan terug proberen we te achterhalen welke lijnen de juiste eigenschappen voortbrengen. Daarnaast is internet natuurlijk een welkome bron van informatie, site’s van de diverse rasverenigingen voor Duitse Staande Draadharen, site’s van andere fokkers alles wordt bekeken.

Tja en dan heb je op een dag een lichte voorkeur voor een aantal reuen. Dus werd de weekend tas ingepakt en namen we de honden mee voor een paar dagen “gluren bij de buren”. In duitsland was namelijk een VJP waar veel nakomelingen hun kunsten zouden vertonen op het gebied van jachtaanleg, spoorvastheid, voorstaan, neusgebruik, zoekkwaliteiten, schotvastheid en volgzaamheid. Geweldig om die jongen honden aan het werk te zien en voor ons een mooie gelegenheid om te kijken welke reuen op dat gebied het beste vererven.

Na een leuke en leerzame dag op de VJP hebben we met onze eigen honden nog een flinke wandeling gemaakt en daarna het hotel opgezocht. De volgende dag zouden we namelijk een aantal bezoekjes afleggen bij de reuen en hun eigenaren. Ook dat was weer een leuke dag. Fijn was ook dat we Bente bij ons hadden,  dan kun je de teef en reu ook gewoon eens naast elkaar zetten en kijken hoe zo’n combinatie eruit zou zien.

Kortom genoeg stof tot nadenken weer, en daarmee komen we steeds weer een beetje dichter bij de uiteindelijke keuze… Het blijft nog even spannend!